Ukończyła studia w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie, była tancerką Centralnego Zespołu Wojska Polskiego oraz scen operowych w stolicy i Łodzi. W 1966 została absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego. Sześć lat później obroniła doktorat w Katedrze Dziejów Oświaty i Kultury UW. Zajmowała się historią polskiego teatru i baletu oraz choreografią. Opublikowała prace: Szkoła artystyczno-teatralna Antoniego Tyzenhausa 1774-1785 (w: "Rozprawy z Dziejów Oświaty", 1968, Tom XI, 36–98) oraz François Gabriel Le Doux – baletmistrz i choreograf 1755-1823 (w: "Pamiętnik Teatralny", 1967, zeszyt 2, 212–229). W latach 1971–1974 kierowała zespołem baletowym Państwowego Teatru Muzycznego w Łodzi.

 

Była żoną historyka Jerzego Łojka. Od lat zaangażowana na rzecz upamiętnienia zbrodni katyńskiej. Współzałożycielka Rodzin Katyńskich (w tym Warszawskiej Rodziny Katyńskiej), a także pierwsza przewodnicząca Federacji Rodzin Katyńskich. Była prezesem Polskiej Fundacji Katyńskiej. Była sekretarzem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej.

 

Zginęła 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem, w drodze na uroczystości 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 16 kwietnia 2010 została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

20 kwietnia 2010 została pochowana na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.