Joanna Guze

         ur. 30 listopada 1917 w Żytomierzu
         zm. 12 stycznia 2009 w Warszawie

         polska tłumaczka, krytyk i historyk sztuki, popularyzator malarstwa

        

 

Jedna z najlepszych tłumaczek z języka francuskiego, spadkobierczyni tradycji w której translator jest artystą, a nie wyrobnikiem, pisarzem, którego pozycja jest niemal równorzędna z autorem książki" - powiedział Janusz Odrowąż-Pieniążek, dyrektor warszawskiego Muzeum Literatury.

Joanna Guze urodziła się w 30 listopada 1917 r. w Żytomierzu. Studiowała filozofię i historię sztuki na lwowskim Uniwersytecie im. Jana Kazimierza. Po wojnie zamieszkała w Krakowie, zaczęła pracować jako tłumaczka. W latach 1948-49 doskonaliła francuski na stypendium w Paryżu, dokąd pojechała z Julią Hartwig.

Znana jest przede wszystkim jako tłumaczka Alberta Camusa. Najpierw przełożyła "Dżumę". Pisarz interesował się polskim przekładem, wypytywał o niego Józefa Czapskiego, który ocenił go bardzo wysoko. Camus polecił więc Guze w Państwowym Instytucie Wydawniczym jako tłumaczkę kolejnych swoich książek. Tłumaczka podsumowała swoje spotkania z twórczością autora "Dżumy" w eseju "Los i lekcja".

Przekładała też na język polski "Pamiętniki zza grobu" Chateaubrianda. Była też autorką przekładów powieści Juliusza Verne'a, "Trzech muszkieterów" Aleksandra Dumasa oraz pisma o sztuce Charles'a Baudelaire'a i Paula Valery'ego. Z rosyjskiego przetłumaczyła "Ojców i dzieci" Iwana Turgieniewa.

Joanna Guze wydała też tomy szkiców z historii sztuki m.in. "Impresjoniści" (1964), "Na tropach sztuki" (1968), "Twarze z portretów" (1974), "Wśród bohaterów kina" (1983) oraz "Dialogi ze sztuką"  (1992).
Od nas Czym się zajmujemy Planowanie przyszłości Wspomnienia Kontakt
Ta strona wykorzystuje pliki cookie

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartej w cookies kliknij na „x” w prawym górnym rogu tej informacji. Jeśli nie wyrażasz zgody, ustawienia dotyczące plików cookies możesz zmienić w swojej przeglądarce.